Przybliżmy najprostszą definicję. Powieź – wytwór tkanki łącznej w postaci sieci włókien kolagenowych. Wyróżnia się dwie główne powięzi – powierzchowną zlokalizowaną w obrębie całego ciała oraz okrywająca, która otacza struktury mięśniowe, więzadłowe i stawowe – tu pełni funkcję bezpiecznego przenoszenia obciążeń, kontroluje procesy rozciągające, które mogą spowodować uszkodzenia mechaniczne. Dodatkowo wyróżnia się powieź oponową oraz trzewną.
Skupmy się na jednej z metod pracy z tkanką powięziową – czyli rozluźnianiem mięśniowo- powięziowym. Jest to technika o bogatym a zarazem skutecznym wachlarzu możliwości terapeutycznych, w którym wyróżnia się techniki ogólne, gdzie terapeuta wykorzystuje swoje dłonie, przedramię, łokieć oraz techniki szczegółowe/dedykowane odpowiednim partiom mięśniowym, w których pracuje się za pomocą zaciśniętej pięści, wyprostowanych palców czy kłębu kciuka.
Na czym to wszystko polega? Z definicji jest to technika polegająca na powolnym rozciąganiu i rozluźnianiu nadmiernie napiętych i skróconych tkanek, które są przyczyną występowania bólu w danym rejonie ciała.
Jak terapia wygląda w rzeczywistości? Po pierwsze należy sprawdzić ruchomość tkanek na obszarze terapeutycznym. Po drugie „zatopieniu się” w nich, wybraniu luzu tkankowego w odpowiednim kierunku (technika bezpośrednia w kierunku ograniczenia ruchowego, technika pośrednia w kierunku przeciwnym do ograniczenia). Po trzecie i ostatnie wyczuciu samoistnego rozluźnienia tkanek co skutkuje „porozrywaniem”, uszeregowaniem, poukładaniem „posklejanych” struktur powięziowych.
Jak długo należy prowadzić pacjenta techniką? W zależności od odpowiednio dobranej techniki i intensywności terapii zaleca się prowadzić ją przez okres około 3 tygodni co około 3-4 dni, gdy z tkanka powięziowa na pełną przebudowę i regenerację potrzebuje około 20 dni.
Jakie są spodziewane efekty dla terapeuty i pacjenta? Terapia zawsze powinna dążyć do osiągnięcia efektu przekrwiennego tkanki – zauważymy na skórze pacjenta przejściowe zaczerwienienie – tymczasowy stan zapalny. Pacjent natomiast może odczuć natychmiastową poprawę sprawności i samopoczucia, ale również może przez najbliższe dwa /trzy dni odczuwać przemijający dyskomfort w obszarze terapeutycznym, a następnie totalną ulgę.
Podsumowując, terapia oparta na rozluźnianiu mięśniowo-powięziowym daje możliwość usunięcia napięć w obszarze powięzi co przyczynia się do przywrócenia równowagi w całym organizmie człowieka!
Oprac. Mgr Agnieszka Supko – Fizjoterapeutka Multi Med.
