Rezonans magnetyczny – zasada działania
Badanie rezonansu magnetycznego wykorzystuje właściwości magnetyczne zawartych w organizmie cząsteczek wody, a dokładniej atomów wodoru. Silny elektromagnes, stanowiący serce aparatu MRI, generuje pole magnetyczne, które wzbudza protony wodoru w badanym obszarze ciała. Po krótkiej chwili cząsteczki te ulegają ponownemu uporządkowaniu, oddając nadmiar energii w postaci fali radiowej. Jest ona rejestrowana przez specjalne czujniki urządzenia, które następnie generuje cyfrowe obrazy w formie przekrojów badanego obszaru. Choć dokładność badania MRI jest wysoka, można ją dodatkowo zwiększyć poprzez zastosowanie środka kontrastującego. Są to paramagnetyki, zwykle związki gadolinu, które krótkotrwale kumulują się w tkankach, poprawiając ich zdolność do emisji fal.
Rezonans magnetyczny jest badaniem nieinwazyjnym i bezbolesnym, a co najważniejsze – nie powoduje szkodliwego dla zdrowia napromieniowania. Wykonanie tego badania może dla niektórych być jednak nieco uciążliwe, ponieważ wymaga utrzymania nieruchomej pozycji przez kilkadziesiąt minut.
Kiedy warto wykonać badanie rezonansu magnetycznego?
Specjalistą zajmującym się wykonaniem oraz opisem badania MRI jest lekarz radiolog, choć podstawy interpretacji otrzymanego obrazu znają także inni specjaliści. Rezonans magnetyczny jest wykorzystywany niemal w każdej specjalizacji medycznej, stanowiąc jedno z najważniejszych narzędzi diagnostycznych. Badanie to stosowane jest między innymi w celu:
- diagnostyki zmian nowotworowych oraz lokalizacji guzów przerzutowych;
- diagnostyki udarów mózgu;
- diagnostyki chorób neurodegeneracyjnych i demielinizacyjnych układu nerwowego;
- diagnostyki zmian zwyrodnieniowych w obrębie kręgosłupa;
- diagnostyki urazów wielonarządowych.
