Metoda manualna – diagnostyka oraz terapia

Jednym z elementów składowych terapii manualnej jest precyzyjne diagnozowanie i lokalizowanie patologii, które występują w układzie ruchu pacjenta. Odpowiednia diagnostyka jest kluczowa dla wdrożenia odpowiedniego leczenia. Wśród metod terapii możemy wyróżnić szereg różnorakich technik takich jak np. mobilizacje, kompresje, trakcje oraz manipulacje.

Fizykoterapia manualna – dla kogo?

Terapia manualna zalecana jest w przypadku stwierdzenia zaburzeń czynności układu ruchu. Przykładami dysfunkcji, które kwalifikują do terapii manualnej, są:

• zaburzenia postawy ciała
• zmniejszenie zakresu ruchu w obrębie określonego stawu (np. w wyniku zmian zwyrodnieniowych)
• „zablokowanie” stawu, związane z obecnością dolegliwości bólowych, które pojawiają się w trakcie ruchu
• zaburzenia mięśniowo-powięziowe

Niefarmakologiczne leczenie przewlekłe bólu

Czynniki takie jak długotrwałe przebywanie w jednej pozycji czy uprawianie sportu mogą powodować zmiany przeciążeniowe i urazowe w obrębie mięśni, więzadeł oraz stawów, a także prowadzić do powstawania wad postawy i wykształcania nieprawidłowych wzorców ruchowych. Przypadłości te manifestują się niejednokrotnie w postaci dotkliwego i przewlekłego bólu. Zalecona przez lekarza wizyta u fizjoterapeuty, który wdroży terapię manualną, bardzo często pozwala na uniknięcie długotrwałej farmakoterapii. Terapia manualna koncentruje się na przyczynie dolegliwości bólowych, a nie na ich objawowym leczeniu.