Specyfika pracy chirurga dziecięcego
Od chirurgów dziecięcych wymaga się odpowiedniego podejścia do małego pacjenta. Doskonała wiedza o funkcjonowaniu rozwijającego się organizmu, jego fizjologii i specyfiki nie jest więc w tym wypadku wystarczająca. Często zabiegi wymagają kooperacji na linii specjalista-dziecko, co niekiedy nie jest proste. Specjalista chirurgii dziecięcej musi wykazywać się cierpliwością oraz zdolnością do skłonienia dziecka do współpracy. Zawsze też, w ramach swojej pracy, zajmuje się tłumaczeniem rodzicom przebiegu planowanych działań.
W czym nam może pomóc chirurg dziecięcy?
Zakres odpowiedzialności oraz obowiązków, jaki obowiązuje w chirurgii dziecięcej jest szeroki. Co poniekąd wynika z rozpiętości wieku pacjentów, z jakimi spotyka się chirurg dziecięcy. Pod jego opieką są noworodki od pierwszej doby życia aż do nastolatków do 18 roku życia.
W zakresie zainteresowań chirurgii dziecięcej leżą wszystkie schorzenia, które wymagają interwencji chirurgicznych, takie jak: leczenie wad wrodzonych, usuwanie wyrostka robaczkowego, plastyka przepukliny pachwinowej czy pępkowej, usuwanie zmian skórnych, leczenie oparzeń, szycie i opracowywanie ran, pomoc w zakresie złamań i nagłych przypadków.
Bez chirurgii dziecięcej wiele chorób mogłoby nie zostać wystarczająco szybko rozpoznanych, a późne rozpoznanie często prowadzi do negatywnych konsekwencji dla małego pacjenta. Chirurgia dziecięca w przeważającej większości zajmuje się właśnie wadami wrodzonymi, które mogą dotyczyć układu pokarmowego, moczowego, oddechowego, endokrynologicznego, nerwowego, krwionośnego.
Kiedy zgłosić się do chirurga dziecięcego?
Do chirurga dziecięcego powinniśmy się zgłosić, kiedy zauważamy niepokojące objawy, których podłoże jest niesprecyzowane lub też ze schorzeniami, które naturalnie wymagają interwencji chirurgicznej. Do takich objawów należą: rany i ciała obce w tkankach, jak też oparzenia, czy odmrożenia, przepuklina pachwinowa, przepuklina pępkowa, deformacje klatki piersiowej, zmiany skórne, niepokojący spadek masy ciała, kamica pęcherzyka żółciowego, refluks żołądkowo-przełykowy. Chirurg dziecięcy zajmuje się również chorobami chłopięcymi, takimi jak wnętrostwo, jądro wędrujące, wodniak jądra oraz stulejka. Trzeba też pamiętać, że jeśli w USG ciążowym zostały stwierdzone jakiekolwiek wady rozwojowe, które wymagają interwencji chirurgicznej, należy jak najszybciej udać się do chirurga dziecięcego, a nawet warto, aby rozmowa z chirurgiem odbyła się przed urodzeniem się dziecka.
Wyodrębnienie chirurgii dziecięcej jako osobnej specjalizacji należy traktować jako ogromny postęp w medycynie. Dzięki temu mamy pewność, że dziecko jest pod należytą opieką specjalisty, który doskonale zna organizm młodego człowieka i posiada rozległą wiedzę o schorzeniach charakterystycznych dla wieku dziecięcego, a także umiejętności pozwalające mu na efektywną współpracę z młodym pacjentem.
