Logopedia to wielowymiarowa dyscyplina wiedzy, która wciąż się rozwija. Wraz z rozwojem wiedzy pojawiły się również specjalności logopedii, czyli działy zajmujące się określonymi problemami związanymi z mową lub dysfunkcjami. Wyróżnia się następujące specjalizacje:

• Logopedia ogólna – specjalista tej dziedziny zajmuje się problemami rozwoju mowy u dzieci oraz terapią wad wymowy u dzieci i dorosłych, prowadzi ćwiczenia i zajęcia logopedyczne dla dzieci i dorosłych, dostosowane do problemów i możliwości pacjenta.
• Neurologopedia – dotyczy chorób i dysfunkcji związanych z ośrodkowym układem nerwowym, będących wynikiem chorób genetycznych, wad anatomicznych, jak np. rozszczep podniebienia, skutkiem nieprawidłowego przebiegu ciąży lub porodu. Neurologopeda prowadzi także terapię osób dorosłych, na przykład z afazją czy dyzartrią oraz terapię laryngektomowanych, czyli osób po operacji usunięcia krtani.
• Surdologopedia to dziedzina logopedii zajmująca się osobami głuchymi lub słabo słyszącymi. Indywidualna terapia logopedyczna prowadzona jest w takim przypadku od okresu niemowlęcego, przed zastosowaniem i w trakcie stosowania odpowiednich aparatów słuchowych oraz u osób przygotowywanych do zabiegu implantacji i po takich zabiegach.
• Oligofrenologopedia – specjalista logopeda tej dziedziny prowadzi terapię mającą na celu wspomaganie rozwoju mowy i komunikowania się przez osoby z niepełnosprawnością umysłową.
• Logopedia artystyczna – dziedzina logopedii obejmująca kształtowanie poprawnej wymowy i dykcji, techniki mowy i emisji głosu.

Logopeda, bez względu na specjalizację, opracowuje indywidualną terapię logopedyczną – dla dzieci i dorosłych. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, może również skierować na dodatkową konsultację do innego specjalisty, na przykład psychologa, foniatry, ortodonty, pedagoga.
Kto zatem powinien zatem rozważyć konsultację i zajęcia logopedyczne u logopedy artystycznego? Czy są to ćwiczenia i zajęcia przeznaczone tylko dla aktorów?

Kto powinien korzystać z konsultacji i terapii u logopedy artystycznego?

Zajęcia logopedyczne prowadzone przez logopedę artystycznego przeznaczone są dla osób, których zawód wymaga pracy głosem oraz dla kandydatów do takiej pracy. Warto zauważyć, że takie zawody często łączą się z publicznymi wystąpieniami – w teatrze, telewizji, radiu, na szkoleniach, zebraniach i prezentacjach firmowych, na uczelni, w szkole. Prawidłowa dykcja, akcent, tempo wymowy, emisja głosu to elementy wpływające na powodzenie prezentacji.
Aby mówca był dobrze zrozumiany i chętnie wysłuchany, powinien posiadać umiejętność prawidłowej techniki wypowiedzi. Często zdarza się, że na przykład nieprawidłowa dykcja, zbyt szybkie tempo wymowy czy wady wymowy uniemożliwiają zrozumienie przez słuchaczy przekazywanych treści. W ten sposób utracony zostaje cel komunikacji – efektywne przekazanie określonych treści. Wystąpienia mogą być także negatywnie oceniane z powodu nieoprawnej wymowy czy złej techniki mowy.
Dlatego konsultację i terapię powinni rozważyć:

• aktorzy i osoby przygotowujące się na studia aktorskie,
• piosenkarze,
• dziennikarze, rzecznicy prasowi, prezenterzy,
• politycy,
• wykładowcy, nauczyciele, szkoleniowcy,
• menadżerowie i osoby prezentujące towary oraz usługi firmy,
• pracownicy call-center.

Terapia prowadzona przez logopedę artystycznego może również przydać się osobie, która:

• chce poprawić komunikację w pracy i życiu prywatnym,
• zmienić brzmienie lub melodię swojego głosu, na przykład zbyt piskliwy lub monotonny głos,
• ma zadyszkę lub brak tchu w trakcie dłuższych wypowiedzi,
• mówi za cicho lub za głośno,
• zacina się lub ma problemy z emisją głosu,
• jest obcokrajowcem i chce skorygować wymowę,
• chce po prostu lepiej posługiwać się językiem polskim.

Na czym polegają zajęcia z logopedą artystycznym?

Jakość głosu zależy od współdziałania układu oddechowego, fonacyjnego i artykulacyjnego. Wiele elementów można świadomie kontrolować i kształtować. Dobór ćwiczeń logopedycznych ustalany jest indywidualnie i zależy od problemów oraz potrzeb danej osoby.
Prowadzone ćwiczenia mogą dotyczyć na przykład emisji głosu, artykulacji, fonacji, dykcji. Celem ćwiczeń może być także opracowanie prawidłowego tempa mowy i toru oddechowego. Dzięki systematycznej pracy mówca będzie mógł poprawić swoją technikę wypowiedzi, na przykład:

• wyrazistość, zależną od dykcji,
• barwę, skalę, brzmienie głosu,
• akcent, intonację, płynność wypowiedzi zależną od prawidłowego oddychania.

Prawidłowa technika wypowiedzi chroni także przed zaburzeniami głosu, jakie występują na skutek przeforsowania lub nadmiernej eksploatacji głosu. Kiedy pojawią się takie zaburzenia, wówczas rehabilitacja głosu może być również przeprowadzana przez logopedę artystycznego.