Badania moczu w ciąży

Badanie moczu w ciąży jest jednym z najlepiej dostępnych i najłatwiejszych badań diagnostycznych. Należy do podstawowych badań wykonywanych w ciąży i powinno być w tym okresie wykonane co najmniej siedmiokrotnie. Nieprawidłowe wyniki moczu w ciąży mogą świadczyć o schorzeniach, które są niebezpieczne dla płodu lub też mogą powodować niebezpieczne powikłania.

• Cukier – glukoza – jego obecność w moczu może to świadczyć o cukrzycy ciążowej i konieczne jest przeprowadzenie szczegółowych badań w tym kierunku.
• Liczba leukocytów – ich zwiększona liczba może świadczyć o zakażeniu układu moczowego zagrażającemu zdrowiu rozwijającego się płodu. Na szczęście szybkie wdrożenie leczenia pozwala zapobiec przykrym następstwom. Często zakażenia układu moczowego przebiegają bezobjawowo dlatego tak ważne są regularne badania.
• Białko w moczu – jego obecność może oznaczać gestozę ciążową, czyli tzw. zakażenie ciążowe.
• Gęstość moczu (ciężar właściwy moczu) – mało gęsty mocz (zbliżony do gęstości wody) może świadczyć na przykład o niewydolności nerek.
• Przejrzystość, barwa i odczyn – mocz powinien być klarowny i przejrzysty o barwie słomkowej lub żółtej oraz mieć odczyn kwaśny.
• Bakterie – ich obecność może świadczyć o zakażeniu nerek lub układu moczowego. Należy pamiętać jednak, że często bakterie wykryte w badaniu pochodzą ze śluzówki okolic intymnych. Wykrycie bakterii niesie za sobą konieczność wykonania posiewu moczu podczas którego sprawdza się rodzaj bakterii, ich ilość oraz rodzaj antybiotyku, na jaki są wrażliwe.
• Erytrocyty – zwiększona ilość erytrocytów w moczu oznacza krwinkomocz. Przyczyną może być choroby nerek.
• Fosforany bezpostaciowe ‐ ich stężenie w moczu uzależnione jest m.in. od diety oraz ilości wypijanych płynów. Zwiększone stężenie może jednak świadczyć o zakażeniu układu moczowego.
• Nabłonki płaskie – ich śladowa ilość nie powinna niepokoić. Duża ilość może świadczyć o stanie zapalnym.
• Ciała ketonowe – powinny być nieobecne.

Materiał do badania powinien pochodzić z porannego porcji moczu. Przed pobraniem próbki kobieta powinna dokładnie umyć okolice intymne, a szczególnie ujście cewki moczowej, delikatnym mydłem lub środkiem do higieny intymnej. Próbka powinna pochodzić ze środkowego strumienia moczu i zostać zebrana do specjalnego pojemnika, który można kupić w aptece lub otrzymać w przychodni. Mocz powinien być zbadany w ciągu dwóch godzin od pobrania.