Czym jest środek kontrastujący wykorzystywany w badaniu rezonansu magnetycznego?

W badaniu rezonansu magnetycznego jako środek kontrastowy najczęściej stosuje się związki:

• gadolinu;
• manganu;
• dysprozu;
• żelaza.

Kto decyduje o podaniu kontrastu?

O podaniu pacjentowi środka kontrastującego decyduje lekarz radiolog, czyli specjalista od wykonywania i oceny badań obrazowych. Bardzo często lekarz innej specjalizacji, kierujący pacjenta na badanie, sugeruje w skierowaniu użycie kontrastu, jednak ostateczna decyzja należy zawsze do radiologa. To właśnie on, na podstawie wywiadu lekarskiego i ewentualnych badań dodatkowych, ocenia konieczność podania środka kontrastującego w konkretnych przypadkach. Decyzja o podaniu kontrastu jest niekiedy podejmowana na samym początku badania, po obejrzeniu przez radiologa początkowych skanów rezonansu.

Przeciwwskazania do podania środka kontrastującego

Wykonanie rezonansu magnetycznego z użyciem kontrastu często budzi wśród pacjentów obawy. Zupełnie niepotrzebnie, ponieważ jest to badanie bezpieczne, a jakiekolwiek ciężkie powikłania są niezmiernie rzadkie. Ich wystąpieniu zapobiega przeprowadzony wcześniej wywiad lekarski, którego celem jest wykluczenie ewentualnych przeciwwskazań do użycia środka kontrastującego. Zalicza się do nich przede wszystkim:

• nadwrażliwość na składnik środka kontrastującego;
• wystąpienie w przeszłości ciężkiej reakcji alergicznej po podaniu środka kontrastującego;
• niewydolność nerek;
• ciąża.

Warto jednak zaznaczyć, że są to przeciwwskazania względne i nie wykluczają one całkowicie możliwości zbadania pacjenta metodą rezonansu magnetycznego z kontrastem.