Rezonans magnetyczny głowy (badanie MRI głowy) to obecnie najdoskonalsze narzędzie diagnostyczne, które umożliwia bardzo dokładne obrazowanie struktur mózgowia oraz układu naczyniowego i nerwowego czaszki. Rezonans magnetyczny ma wiele zalet, w tym zasadniczą przewagę nad badaniami takimi, jak tomografia komputerowa czy rentgen: można go wykonywać tak często, jak to konieczne, bez obaw o ryzyko napromieniowania tkanek.
Badaniem z wyboru najczęściej jest tańsza od badania MRI tomografia komputerowa głowy, ale w przypadku, kiedy konieczne będzie uzyskanie bardzo dokładnych obrazów wnętrza czaszki, w tym struktur ukrytych pod kośćmi, rezonans magnetyczny powinien być zlecony jako pierwszy. Wynika to z faktu, że badanie rezonansem magnetycznym, oparte o promieniowanie elektromagnetyczne i falę radiową o częstotliwości nie powodującej żadnego zagrożenia dla organizmu, dostarcza obrazów tkanki kostnej i – również – tkanek miękkich ukrytych za kośćmi czaszki. Rezonans magnetyczny z kontrastem dodatkowo podnosi dokładność otrzymanych obrazów. Tomografia natomiast, oparta na promieniowaniu rentgenowskim, dostarcza przede wszystkim obrazów kości, co powoduje, że miękkie struktury mózgu, nerwów i naczyń, osłonięte przez twarde tkanki czaszki, nie będą dobrze widoczne na skanach.
Rezonans magnetyczny głowy - co wykrywa?
Badanie to wykrywa schorzenia i wady rozwoju mózgu, zaburzenia krążenia czaszkowego, problemy z działaniem nerwów zlokalizowanych w czaszce, nieprawidłowości w budowie i funkcjonowaniu kręgów budujących rdzeń kręgowy, choroby demielinizacyjne. Co istotne: rezonans jest obecnie jedynym badaniem, które umożliwia wejrzenie do wnętrza rdzenia kręgowego i oszacowania stanu zdrowia i zawartości kanału kręgowego a także jedynym, dzięki któremu można wykryć nawet niewielkie, utajone malformacje naczyniowe.
Rezonans głowy stanowi doskonałe narzędzie do:
- bardzo dokładnej oceny tkanek mózgu: obrazuje istotę szarą i białą oraz ukryte głęboko struktury mózgowia i układu komorowego (to cztery przestrzenie zlokalizowane wewnątrz mózgowia, w których wytwarzany jest płyn mózgowo-rdzeniowy);
- otrzymania szczegółowych obrazów tylnych elementów czaszki oraz skanów obrazujących budowę pnia mózgu
- oceny krążenia mózgowego oraz działania i budowy tych odcinków nerwów czaszkowych (również najmniejszych), które ukryte są wewnątrz kości czaszki
- wykrywania schorzeń i nieprawidłowości budowy przysadki mózgowej;
- monitoringu pooperacyjnego;
- określania obszaru operacji chirurgicznej w obrębie czaszki i planowania przebiegu zabiegu.
Rezonans magnetyczny głowy - wskazania
- obrazy z wykonanej wcześniej tomografii komputerowej nie dostarczają wystarczających informacji do postawienia diagnozy medycznej lub nie rozwiewają wątpliwości, jakich doświadcza lekarz prowadzący leczenie;
- istnieje podejrzenie, że w mózgu lub w pniu mózgu tworzą się zmiany rozrostowe lub kiedy poprzez inne badania obrazowe lub laboratoryjne wykryto już nowotwór, ale trzeba oszacować jego zasięg i zaplanować zabieg onkologiczny;
- istnieje podejrzenie, że zmiany w zachowaniu wynikają z pojawienia się zwyrodnień i degeneracji w tkance mózgowej i nerwowej;
- potrzebne jest okresowe, dość częste monitorowanie wyrytych zmian lub procesu gojenia się tkanek po operacji czy pojawia się konieczność nadzorowania skuteczności leczenia;
- pojawiają się zaburzenia hormonalne, które wskazują na możliwość choroby przysadki mózgowej;
- zachodzi konieczność dokładnego przebadania oczodołów i znajdujących się w nich struktur;
- jesteś rodzicem dziecka, u którego wykryto wady rozwojowe obwodowego układu nerwowego;
Bóle głowy, zawroty, szumy uszne oraz zaburzenia równowagi czy zakłócenia w przewodnictwie nerwowym bądź niewłaściwe reakcje na bodźce nerwowe również mogą być wskazaniami, które skłonią lekarza do wydania skierowania na rezonans magnetyczny.
Pamiętaj:
- przygotowanie do tego badania z wykorzystaniem kontrastu obejmuje dostarczenie wyników analizy laboratoryjnej dotyczącej poziomu kreatyniny nie starszych niż 14 dni;
- przeciwwskazania bezwzględne do wykonania MRI głowy to wszczepiony rozrusznik serca, implanty metalowe uszne lub inne, metalowe opiłki w oku, neurostymulatory, pompa insulinowa.
