Świadomość, że trzeba wykonać rezonans magnetyczny (MRI), budzi jeszcze u niektórych pacjentów niepokój. Niepotrzebnie – bo to badanie bezpieczne, nieinwazyjne i pozbawione skutków ubocznych.

Obawy przed wykonaniem badania wynikają najczęściej z nieznajomości sposobu, jak wygląda działanie urządzenia do rezonansu magnetycznego i jak badanie MRI wpływa na organizm. Często też jeszcze badanie rezonansem magnetycznym jest mylone lub utożsamiane z tomografią komputerową – a są to przecież dwa różne badania, choć aparatura, w której przeprowadzane jest badanie, wygląda podobnie.
Poznajmy fakty, aby pozbyć się wątpliwości i zacząć doceniać zalety, jakie posiada obrazowanie MRI.

Zarówno MRI, jak i TK to badania obrazowe. Jednak w rezonansie magnetycznym wykorzystywane jest promieniowanie elektromagnetyczne, a na całe ciało pacjenta lub wybraną jego część działają fale radiowe o częstotliwości nieszkodliwej dla ustroju. Z kolei w tomografii komputerowej stosuje się promieniowanie rentgenowskie, które stosowane zbyt często lub w zbyt wielkich dawkach niekorzystnie wpływa na organizm, ponieważ może uszkadzać materiał genetyczny, zwiększając w ten sposób ryzyko powstania mutacji i transformacji nowotworowej komórek. To dlatego tomografię komputerową zaleca się wykonywać tylko raz na jakiś czas, a procedurą, która może być stosowana często ale według wskazań medycznych – również do cyklicznego monitoringu stanu zdrowia albo jako badanie do częstych obserwacji postępu leczenia jest rezonans magnetyczny. Cena tego badania jest nieco wyższa od innych metod diagnostycznych, ale procedurze MRI dają przewagę liczne korzyści z zastosowania.

Badanie rezonansem magnetycznym jest bezpieczne zarówno dla kobiet ciężarnych, jak i dla rozwijającego się płodu. Zawsze jednak decyzję o wykonaniu tego badania należy podjąć w oparciu o konsultacje z ginekologiem-położnikiem, szczególnie, jeśli ma być zastosowany kontrast.
Generalnie u kobiet w ciąży badanie MRI wykonywane jest tylko w razie konieczności oraz w sytuacji, kiedy wyniki innych badań nie dostarczyły jednoznacznej odpowiedzi na nurtujące lekarza pytania. W innym przypadku badaniem z wyboru pozostaje USG.

Ból, hałas, podejrzane dźwięki, uderzenia gorąca, brak powietrza to przykłady mitów dotyczących objawów wywoływanych przez rezonans magnetyczny. Klaustrofobia (strach przed ograniczoną przestrzenią), mizofobia (nadwrażliwość na określony dźwięk) czy akustykofobia (lęk przed zbyt głośnym dźwiękiem) to tylko kilka przykładów zachowań w typie fobii, które nie muszą być przeciwwskazaniami do wykonania badania MRI. Osoby cierpiące na różnego rodzaju fobie powinny tylko wybrać gabinet, w którym działa aparatura zmniejszająca ryzyko wystąpienia epizodu chorobliwego strachu oraz personel przeszkolony w postępowaniu z osobami zmagającymi się z fobiami. Zawsze przed badaniem MRI należy poinformować o swoich obawach personel – kadry medyczne podejmą wówczas działania, które zwiększą zaufanie pacjenta. Jeśli piętą achillesową pacjenta jest klaustrofobia, powinien wybrać gabinet, w którym działa tzw. otwarty rezonans magnetyczny. Strach przed dźwiękami i trzaskami, które mogą wydobywać się z urządzenia i są normalnym zjawiskiem podczas włączania i wyłączania pola magnetycznego, można pokonać, wybierając gabinet z nowoczesnym, cicho działającym aparatem, pozostając w kontakcie wzrokowym i głosowym z personelem i taki, w którym bliska, zaufana nam osoba będzie podczas badania blisko – na wyciągnięcie ręki. Warto pamiętać, że zawsze – kiedy podczas badania pojawi się strach, z którym pacjent nie potrafi sobie poradzić – należy o tym powiedzieć personelowi. Głos lekarza lub pielęgniarki pozwoli opanować emocje i dotrwać do końca badania.

Z uwagi na fakt, że w badaniu MRI wykorzystywana jest fala elektromagnetyczna i silny magnes, prawdą jest, że przedmioty metalowe w ciele pacjenta stanowią przeciwwskazania do wykonania badania. Również tatuaże wykonane barwnikami zawierającymi drobiny metalu mogą doprowadzić do poparzenia tkanek. Prawdą jest też, że silne pole magnetyczne wytwarzane w aparaturze MRI może doprowadzić do przemieszczenia się drobin metalowych w ciele, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku, gdy znajdują się one w oku. Nie jest jednak prawdą, że elektromagnes powyrywa zęby wypełnione plombami amalgamatowymi czy spowoduje zagotowanie tkanek sąsiadujących z nowoczesnym implantem ortopedycznym. Zarówno amalgamatowe wypełnienia stomatologiczne, jak i implanty dentystyczne oraz nowoczesne endoprotezy nie stanowią zagrożenia, jakie mógłby spowodować rezonans magnetyczny. Przygotowanie do badania, podczas którego pacjent zdejmie biżuterię (również tę umieszczoną w jamie ustnej, pępku czy okolicach intymnych), poinformuje o wszczepach i posiadaniu zastawki zapewnią całkowite bezpieczeństwo procedury MRI.