26 tydzień ciąży (24 tydzień od zapłodnienia) jest granicznym między II i III trymestrem. Może być zapamiętany jako bardzo wesoły czas dla malca znajdującego się jeszcze w łonie i równie radosny dla jego rodziców: ponieważ płód bardzo ekspresywnie reaguje na głosy i dotyk. Z dzieckiem w czasie jego aktywności warto bawić się, delikatnie dotykając brzucha ciężarnej kobiety.

Co dzieje się z matką w 26 tygodniu ciąży?

Jeśli kobieta ma właśnie w tym momencie wyjechać gdzieś na kilka dni, warto, aby skorzystała z oferty. Brzuch w ciąży pod koniec II trymestru jest już wprawdzie pokaźny, ale nie na tyle, aby utrudniać ruchy i odbierać kobiecie satysfakcję z wciąż posiadanej samodzielności fizycznej.

• Macica rozrasta się już do wielkości piłki do futbolu i zlokalizowana jest kilka cm powyżej pępka. Tydzień po tygodniu będzie się podnosić przeciętnie o ok. 1 cm. Już niebawem przyszłej mamie ciężko będzie wstać z wygodnej kanapy, stać przez dłuższy czas, zasnąć czy zmieścić się w spodnie zakupione kilka tygodni wstecz.
• Przyszła mama powinna postawić na wysypianie się – nic tak nie dodaje wigoru i chęci do życia, jak porządna porcja snu i poranny widok własnej wypoczętej twarzy.
• Obrzmienia nóg nasilają się u osób, u których wartość pomiaru ciśnienia wykazuje wyższe wskazania, oscylujące wokół 140/90. Wynika to z zatrzymania wody w ustroju.
• Mogą boleć żebra – niektóre mamy odczują to dość intensywnie: w postaci ostrego bólu. To konsekwencje powiększającej się macicy i nacisku na tkanki jamy brzusznej, co z kolei powoduje rozpychanie żeber.
• Zaczynają się trudności ze złapaniem oddechu. Przyszła mama powinna zwolnić tempo życia i poruszania się. Czas przejść od wdzięku młodej kozicy do ruchów pełnych godności.
• Ćwiczenia w ciąży zaawansowanej są konieczne, ale muszą być wykonywane spokojnie i bez forsowania fizycznego.
• Podczas wysiłku fizycznego lub śmiechu przyszła mama może popuszczać mocz. W ciąży to normalne zjawisko, które spowodowane jest naciskiem macicy na pęcherz moczowy.

Co się dzieje z dzieckiem w 26 tygodniu ciąży?

Waga wskaże między 900 a 1100 gramów. Wielkość płodu to ponad 35 cm. Widać wyraźnie, że malec rośnie, jak na dżdżach.

• Tak naprawdę płód rośnie dzięki temu, co przedostanie się do jego organizmu z krwiobiegu matki, czyli w oparciu o jej dietę. Z tego powodu kobieta oczekująca dziecka powinna aż do końca ciąży zwracać uwagę na to, co trafia do jej żołądka i w jakich ilościach.
• Jeśli malec ma się dobrze czuć w ciąży, musi jeść na tyle dużo, aby wystarczyło mu energii na kolejne godziny doskonalenia się jego maleńkiego ciałka – dla mamy oznacza to czasem przymus sięgnięcia do lodówki w środku nocy.
• Płód powoli zaczyna otwierać oczy – powieki górna i dolna ulegają rozklejeniu. Tęczówki są jeszcze bardzo słabo wybarwione. O tym, jaki ostatecznie malec będzie miał kolor oczu, decydują geny, które odziedziczył po przodkach.
• Mały akrobata, oprócz tego, że z zapałem ssie kciuk, to na dodatek świetnie radzi sobie z wkładaniem do buzi palucha u stopy.
• Łapanie pępowiny i obejmowanie rodzeństwa rozwijającego się ramach ciąży mnogiej doskonali zmysł dotyku płodu, ale też rozpoczyna kształtowanie się relacji między np. bliźniakami.
• Płód jest w pełni uformowany i porusza się w skoordynowany sposób. Okazuje też preferencje względem muzyki: relaksująco działać mają dźwięki stylu klasycznego.
• Płuca przypominają ściśniętą gąbkę. Po porodzie podczas pierwszego krzyku ulegną rozprężeniu, a z pęcherzyków wchłonięte zostaną resztki płynu.
• Aby nowo narodzone dziecko mogło krzyczeć, musi mieć zdrowe płuca i oskrzela i w pełni wykształcone struny głosowe w krtani. Narządy te są już osadzone we właściwych im miejscach i dobrze rozwinięte.
• Dziecku przyda się porcja tlenu, dlatego matka powinna dbać o to, aby w ciąży jak najczęściej wychodzić na spacery i wykonywać ćwiczenia oddechowe.
• Lekarz przeprowadzi badanie oceniające ryzyko ciążowe. To ostatni moment w tym miesiącu ciąży na wykonanie testu poziomu glikemii.

Zamykamy II trymestr – najbardziej miodowy spośród wszystkich. Przyszłą mamę czekają teraz: noszenie narastającego ciężaru w postaci powiększającego się brzucha, stopniowe zmniejszanie się przestrzeni wokół płodu w macicy i wynikające z tego bardziej oszczędne ruchy dziecka.